دلتنگـــ ...

عشق من ! اکنون روزها و شبهاست که از تو دورم ،

تلخ است دوري از تو ، اما در پشت همین تلخی ، شيرين و دلچسب است داشتن تو ..

آنقدر لطيفي که وقتي از تو دور مي شوم مي شکني ،

آنقدر دوست داشتني هستي که وقتي من نباشم مجنون مي شوي ..

چگونه تو را تفسير کنم .. چگونه وسعت خوبيهاي تو را ترسيم کنم ،

وقتي واژه ها حقيرند ،

وقتي بوم نقاشي نیز گنجايش احساس پاک تو را ندارد ..

عزيز من ! اکنون که دست به قلم شده ام دلم برای خنده هایت تنگ شده ،

برای آغوش گرمت و آن بوی تنت که تن مرا مانند پیچکی میان خود می گیرد ،

و تمام غصه ها را از دیواره های دلم فرو می اندازد ..

زیر آسمان آبی نشسته ام ، خیره به نور ماهم و تصویر تو را مجسم می کنم ..

دلم بدجور هوایت را کرده ،

خوب بیچاره هنوز به این همه فاصله و دوری عادت نکرده است ..

ای هم نفس ! با این همه بغض ، نمی گذارم اشک از چشمانم فرو بریزد ،

تا بفهمی و خاطرت را پر از تشویش کنم ..

نمی گذارم حتی یک ثانیه تنهایی قلبم را از سینه ام قرض بگیرد ،

تا سرد شوم و عشق تو را فراموش کنم ..

می دانم دلتنگیم را حس می کنی ،برای اینکه تنهایی چمدان به دست شود  ،

و قاصدک صدایم را بشنود و به گوش تو برساند ،

چشمهایم را می بندم و زمزمه می کنم :

" مهربانم ! کاش تو اینجا بودی ، کاش میان این همه بی قراری و بی تابی ،

همیشه کنارم بودی ..

اینکه با تو باشم مرا زحمتی نیست ،

کاش همسفر لحظه های تنهایی ام بودی "